Daha cesur olmalıyım. Evet. Yapmalıyım. Birazdan yükselecek basamak ve tekrar. Acı çektiriyorlar insanlar. Kötü davranıyor, gaddarlaşıyor, mikrop taşıyorlar. Aslında, ailemle yaşıyorum ve. Uzun.
Girişken değilsin, yavrum. Sevmeyi bilmiyorsun :Annem buyurur. Noktalamam şekilsiz. Her yer boya evde. Kendinden geçiyor, doğrusu. Bilmiyor şiiri ve hüznü. Rüyamda üç kedi gördüm: Yavru ve cahil. Kitap okumayan kediler. Birinin içi boştu. Korktum ve avcuma aldım onu. Üfledim içimdekini. Kuyruğu yoktu ya da ben görmedim. Buruşuk bir kağıt. Buna benziyordu. Başını hafifçe bana döndürdü.
Rüyamda bir şiir gördüm. "Yürüyen merdivenle çıkacaksın bu şiirlerden" Üstüme geldi, kapkara. Zifir. Zaten en şirin şair bile gaddar. Eline aldı beni, gölgemi tekmeledi. Geceyi avcunda. Cümlemi bitiremeden.
Olur, olur. Sabır ve sabun gerek. Yoksa. Uzadıkça cümleler. Zaten en şair bile gaddar şirin. Baba. Çocukluk ettim. Elimi ısırdı kedi. Gözleri döküldü. Ağlıyordu sulu. Fırlattım bir ok gibi. Kapkara bir. Cümlemi yitiremeden. Kar yükseliyor. Koştum arkama bakmadan.
Kendimi kaybediyorum. Sen de artık ama yeter... Ne bu yani. Alanya. Anlıyorsun hemen. Zekisin.
Ben, bazen çok titriyorum. Yel yel. Kuşu, baharı ve semt pazarlarını düşünüyorum. Rengarenk giyinenleri ve çizdiklerimi. Kediyi saplandığı kandan kazıdım. Kazı-kaz-an. Kan. Az. Boyadım kapkara. Kandan kara. Gözlerimi verdim yok yere. Halıya yaydım bizi. Kuyruk yaptım bacağımdan. Annemlerle kazıyorum.
Beni kesti. Boyadı. Sirke koydu adımı. Cellat bu. Kırmızı bir son. Kanımla beyaz bir kitap okudu. Halıya yaydı, halıya. Saha. Gözleri güzel, ahenkli ve ışıl. Kendi gözlerini kedi gözleri etti ve bana verdi, arsızca. Şiir söktü. Güzel, güzel ancak ilgisiz. Hüzünlü. Benim.
Tedirgin. Çekiniyorum genelde. Kendi kesik alemimi çiziyorum kumaşa. Sarı kablo, hem.
En, kesti beni. Kesir koydu adımı. Çok yaşar bu. Kinimle beyaz bir kitap okudu. Bıyıklarımı kesti. Acımadı. Yakıştırmadı ve sevimsizdi. Patilerimi öteledi. Hep geliyorlar, hep. Boş geliyorlar, azala tükele, patala kütele geliyorlar. Tıfıl tıfıl, hep yek geliyorlar. Dostoyevski sevmiyorlar. Ağacın altında, o tenha köşede, yan yana, bazen, bir iki gün, bile isteye, oynaya güle, geliyorlar. Gülüyor-lar.
Hep aynı terane. Her şeyi biliyorsun. Hep aynı. Hep. Gözlerini şiir. Sanıyorlar. Kesiyorlar.
Seviyoruyorlar.
--------------------------
Ben rüyamda üç kedi gördüm.
Uyanınca, ne saadet, kördüm.
No comments:
Post a Comment