Yılmaz Güney’in yazdığı ve Şerif Gören’in yönettiği 1981 yapımı Türk filmidir
Yol. Müzikler Zülfü Livaneli tarafından bestelenmiştir.
Sıkıyönetim döneminde, yarı açık cezaevinden bir haftalığına
salınan beş mahkumun “yol” öyküsü konu edilir. Dvd’nin arka kapağında yer alan
şu ifade üzerine düşünmek gerekir: “Konusu mahkumlar aracılığıyla anlatılan
hikayenin sunduğu panorama, asıl olarak ülkenin, ‘içerisi ve dışarısıyla 45
milyonluk bir hapishane’ olduğu gerçeğinin altını çizer.”
Başrollerinde Tarık Akan, Şerif Sezer, Halil Ergün, Meral
Orhonsay, Necmettin Çobanoğlu, Hikmet Çelik ve Tuncay Akça’nın yer aldığı
dramatik kurgu, 114 dakika boyunca boğar, yok eder ve diriltir yeniden izleyiciyi.
Belirli bir siyasi görüş çerçevesinde şekillenen öyküyü, o
çerçevenin dışında takip etmek gerekir. Yaşananların çoğunun gün gibi gerçek
olduğu bir diyardır bahsi geçen.
Tren, olun önemli bir simgesidir. Acı ve ölümler,
kavuşmalar, ayrılıklar, trende vücut bulur. Mahkumların özgürlüğü, özgür
olmayan milyonlarca mahkum arasına kavuştukları an biter.
Tarık Akan’ın usta ötesi oyunculuğu, dolu dolu gözlerinden
akan merhamet, ağlatır zaman zaman. Halil Ergün’ün sözcüklerindeki berraklık,
su gibi akar gider zihinlerden. Dondurucu soğukta, ölmek üzere olan ‘günahkar!’
eşi Zine’yi sırtlayan Seyit’le birlikte sırtlanır tüm ümitler, ölmek pahasına…
Tuncay Akça’nın sarı kuşunun kanatlarında kalmıştır mutluluk
ve özgürlük. Anlayana…
No comments:
Post a Comment