Ah, dedi fare, dünya her geçen gün daha da daralıyor. Önceleri o kadar genişti ki bu beni korkuturdu, yürümeye devam ettim, mutluydum, nihayet uzaklarda sağlı sollu duvarlar gördüm, fakat bu uzun duvarlar birbiri ardısıra o denli hızla üstüme geliyorlar ki ben şimdiden son odadayım bile. VE orada, köşede kendisine doğru yürümekte olduğum bir kapan duruyor.
Sadece istikametini değiştirmelisin, dedi kedi ve onu yedi.
Franz Kafka // Beschreibung eines Kampfes (Bir Savaşın Tasviri), s. 119, 1954
No comments:
Post a Comment