“Ben Türk değilim, insan değilim, hayvan değilim, tıbbiyeli değilim, felsefeci değilim, aşık değilim, zengin değilim, fertçi değilim, cemiyetçi değilim, milliyetçi değilim. Vafi Bey’in ecinniler arasında oturan iradesi çarpılmış, bir hafta sonra ne yapacağını bilmeyen tembel, hiçbir şeye yaramaz ve ömrünün yarısını Avrupa’da hariciye memurluklarında geçmiş ayyaş, zampara, hedonist, ciddiyetin yalnız hayvanlara yakıştığına inandığı için dünyanın bütün dramlarına kahkahayı basan ve bunun için ‘Gülener’ soyadını alan bir baba ile yarı sanatkar, yarı deli erkek düşkünü, veremli, veremden iki yetişkin kızını kaybetmiş, ayyaş, kokainman, Paris’te okuduğu için kültürlü, genç yaşta ölmüş bir ananın dejenere bir oğluyum.”Peyami Safa // Matmazel Noraliya’nın Koltuğu (Sayfa 60)Ötüken Yayınları, 2006
No comments:
Post a Comment