“İlyiç karısının yüzüne bakmadan ‘evet’ diye cevap verdi. Karısının giyinişi, duruşu, ifadesi, ses tonu hep aynı şeyi anlatıyordu ona: ‘hayır hayır…Ne geçmişte doğru olanı yaşadın, ne de şimdi yaşıyorsun. Senin yaşadığın, hayatı ve ölümü saklayan bir yalan, kocaman bir yalandı.”
Lev Nikolayeviç Tolstoy // Ölüm Manifestosu-Öyküler (İvan İlyiç’in Ölümü) (Sayfa 61)
Kaknüs Yayınları.1998
No comments:
Post a Comment