"Acının çirkinleştirdiğini, alıklaştırdığını, ezdiğini gözlemliyorum. Bir zamanlar dünyayı duymamı, yoklamamı, ona yaklaşmamı sağlayan her duyargam sanki kökünden kesilip kangrenleşmiş gibi. Günlerimi dizkapağını sivri bir köşeye çarpmış kişi gibi geçiriyorum; bütün günü o katlanılmaz an gibi yaşıyorum. Ta yüreğimde acı; sanki doymak bilmiyor ve hâlâ aç,çok büyük bir yaradan akıp giden ve geri dönmeyen kanla atıyor."
Cesare Pavese // Yaşama Uğraşı (Sayfa 106) (27 Mart 1938)
Türkçesi: Cevat Çapan
Can Yayınları, 4. Basım, Nisan 2011
No comments:
Post a Comment